Misschien bent u ze al tegengekomen de afgelopen tijd? Druk flyerende politici met aanhang, meestal gehuld in windjack of bodywarmer met daarop prominent het partijlogo. Deel 3 van een serie over de gemeenteraadsverkiezingen.
Amsterdam – Yellie Alkema (65) staat met een plastic tas gele flyers op een besneeuwde Noordermarkt. Het is maandagochtend en ze is klaar om met haar persoonlijke campagne te beginnen. De afgelopen acht jaar was Alkema fractievoorzitter van D66 in stadsdeel Centrum. Voor de deelraadsverkiezingen van maart staat ze op plaats acht. En daar laat ze het niet bij zitten.
Toen haar duo-raadslid Gerrit Brunink afgelopen juli op de ledenvergadering van D66 werd gekozen tot lijsttrekker, had Alkema verwacht dat ze ook op een verkiesbare plaats terecht zou komen. Uiteindelijk belandde ze op plaats acht, met boven haar nieuwere, jonge mensen die ze naar eigen zeggen nog nooit in de partij of in de stad had gezien. Het is niet dat ze tegen verjonging is, maar de partij heeft volgens haar de ervaring nodig die zij na twaalf jaar gemeentepolitiek wel heeft.
De mensen die Alkema op de markt aanspreekt zijn vooral vrouw en vijftig plus. “Daar zit ik mee op één lijn.” Een vrouw van rond de zeventig is het met haar eens: “Die jongeren weten van geen toeten of blazen,” zegt ze terwijl ze de flyer in haar trolley stopt.
Alkema: “Om kans te maken op een plek in de deelraad moet ik 350 voorkeursstemmen krijgen. Dan kom ik op plaats drie, want de lijsttrekker krijgt vanzelfsprekend meer stemmen en de eerste vrouw op de lijst, nummer twee, ook.” Op dit moment heeft D66 in het centrum twee zetels. Maar Alkema verwacht dat het er zes gaan worden in maart, omdat D66 “het goed doet in de peilingen.”
“Kies uw eigen volksvertegenwoordiger,” zegt Alkema tegen de mensen aan wie ze een flyer geeft. De meesten nemen het gele papiertje welwillend aan. Als ze tenminste in het centrum wonen, want veel bezoekers van de Noordermarkt blijken ergens anders vandaan te komen. “Deze mevrouw ziet eruit alsof ze in het centrum woont,” zegt Alkema terwijl ze haar hand op de arm van een vrouw met lange bontjas legt. “O, hoe zie je er dan uit?” antwoord de vrouw, niet begrijpend waarom ze wordt aangesproken. “Zo, als een gezellige buurtvrouw,” zegt Alkema. “Ik woon in Amstelveen,” zegt de vrouw.
Alkema laat zich niet uit het veld slaan door die reactie. Ze heeft zin in de campagne, die verder vooral bestaat uit het organiseren van debatten en fietstochten door de stad. “Ik zit vol energie. Ik ging vannacht om één uur naar bed en was er om zes uur alweer uit om de flyers te maken. Ik ben een vechter.” Ze groeide op in Friesland, maar woont al 35 jaar in het centrum van Amsterdam. “Ik ken de mensen en ik spreek de taal van het volk hier,” zegt ze.
In haar persoonlijke campagne benadrukt Alkema dat ze opkomt voor actieve buurtbewoners, ouderen en monumentenzorg. De maandagochtend eindigt dan ook in ouderensociëteit de SOOJ in een zijstraat van de Westerstraat, waar haar doelgroep koffie zit te drinken. Alkema heeft er vertrouwen in: haar campagne gaat lukken.