In de serie artikelen over de Provinciale Statenverkiezingen van 2 maart, vandaag de Noord-Hollandse Gedeputeerde Staten. De termijn van het provinciebestuur zit er bijna op. Een terugblik met gedeputeerden van alle (coalitie)partijen en leden van de oppositie.
Amsterdam, 2 feb- Het waren vier roerige jaren voor het Noord-Hollandse college van Gedeputeerde Staten. De provincie had 78 miljoen euro op een rekening staan bij het IJslandse Landsbanki toen die eind 2008 omviel. De schuld lag voor een groot deel bij de provincie, zo bleek uit een onderzoek. In juni 2009 traden daarom alle zeven bestuurders af.
Vier van hen keerden terug in het nieuwe college, waaronder Sascha Baggerman (PvdA), Jaap Bond (CDA) en Bart Heller (GroenLinks). Samen met Elisabeth Post (VVD), die pas na de Landsbanki-affaire in het college kwam, spreken zij met NAP over hun bestuursperiode.
Zwartste bladzijde
Baggerman en Bond hoeven niet lang na te denken over de zwartste bladzijde van de afgelopen vier jaar: Landsbanki. Bond: “Gedeputeerden hebben hun verantwoordelijkheid genomen en een groot gedeelte van het geld komt terug. Maar het is en blijft een dieptepunt.”
Volgens eigen, actuele schattingen zal de provincie Noord-Holland zo’n 16 van de in totaal 78 miljoen euro die uitstond bij buitenlandse banken nooit meer terugzien. Heller relativeert. “Met het jarenlang risicovol beleggen is uiteindelijk veel meer ‘verdiend’ dan verloren. Maar de Landsbanki-affaire was wel funest voor het imago van de provincie.”
Zijn grootste doorn in het oog van de afgelopen collegeperiode is niet de affaire, maar dat het college megastallen in landelijk gebied heeft goedgekeurd. “Terwijl 25 duizend burgers zich tegen de stallen uitspraken in een burgerinitiatief.”
Gedeputeerde Elisabeth Post (VVD) struikelt vooral over het feit dat er nog steeds geen beslissing is genomen over de infrastructuur van de Zuidas. Openbaar vervoer en wegen zouden ondergronds aangelegd worden, waaraan de provincie zou meebetalen.
Hoogtepunten
Over de hoogtepunten verschillen de meningen. Als algemeen punt roemen Baggerman, Post en Bond het besluit tot de aanleg van de N23 Westfrisiaweg van Alkmaar naar Enkhuizen. Goed voor de economische groei in de provincie, stellen ze. Eind dit jaar gaat de aanleg beginnen.
Heller is ‘als GroenLinkser niet zo blij met meer asfalt’. Hij is het meest content dat de provincie de windenergiecapaciteit in Noord-Holland de komende jaren wil verdrievoudigen.
Ook Bond, Baggerman en Post zijn toch het meest tevreden over iets uit hun eigen portefeuille. Bond is lovend over de bijna tweeduizend hectare bedrijventerrein die wordt opgeknapt. Baggermans grootste succes ligt in de jeugdzorg: haar realisatie van een pleegzorgfonds met daarin een miljoen euro. En Post roemt de structurele bezuiniging van de provincie van 65 miljoen.
‘Te veel woorden, te weinig daden’
Zoals het oppositie betaamt, zijn de SP en D66, de grootste (gevestigde) oppositiepartijen, minder tevreden over Gedeputeerde Staten.
Provinciale Statenlid Zafer Yurdakul (D66) is op enkele punten licht tevreden. “Veel panden zijn de afgelopen vier jaar aangemerkt als monumenten en het provinciehuis in Haarlem is heel mooi gerestaureerd.”
Yurdakul stelt echter dat de lijfspreuk van Gedeputeerde Staten leek te zijn: ‘te veel woorden, te weinig daden’. “Zo is het Wieringerrandmeer afgeblazen nadat er al 35 miljoen euro aan voorbereidingskosten was gemaakt. En er zijn nog steeds wachtlijsten voor de jeugdzorg, ondanks de belofte om die weg te werken.”
Hij is gebrand te zeggen dat de crisis rondom Landsbanki komt door het overtreden van de eigen regels door Gedeputeerde Staten. “En,” zo stelt hij, “vooralsnog is de 78 miljoen gemeenschapsgeld nog altijd verdwenen.”
“Het is erg dat bestuurders op een andere manier met overheidsgeld omgaan dan met hun eigen geld”, zegt ook Statenlid voor de SP Carlien Boelhouwer over de crisis. “Er was totaal geen realiteitsbesef bij ze.” Daarom vindt ze de affaire het dieptepunt van de afgelopen vier jaar.
Boelhouwer is wel tevreden over de inzet van Baggerman in de jeugdzorg. “De jeugdzorg is nog steeds niet fantastisch of goed, maar al een stuk beter dan vóór 2007. Baggerman heeft haar stinkende best gedaan en behoorlijk wat resultaten bereikt.”