In de musical Yab Yum, het Circus van de Nacht speelt Bas Muijs de slechterik. Zenuwen kent hij niet: op zijn gemak komt hij een ruim half uur voor aanvang van de voorstelling bij Carré aanzetten.
De bedrijfsleider reageert verbaasd op de vraag waar Bas Muijs is, in de artiestenfoyer van Carré Amsterdam. “Kwart over zes afgesproken? Bas is hier nóóit voor half acht.”
De musical Yab Yum, het Circus van de Nacht, waar Muijs een van de hoofdrollen in speelt, begint om acht uur.
Om tien voor half acht komt hij binnen. File, zegt hij. Het sneeuwt en is spekglad buiten. Al om half vijf reed hij weg uit zijn woonplaats Den Haag. “Normaal ben ik hier altijd anderhalf uur van tevoren. Rustig eten, beetje kletsen, voetbal kijken.”
Zenuwen? Bas Muijs kent ze niet. Ontspannen haalt hij een bordje aardappelpuree met kipfilet, jus en boontjes. De spareribs die hij bij de geblondeerde en zongebruinde kantinejuffrouw had besteld zijn op. Jammer. Hij gaat zitten aan een tafeltje, naast de tv. Ajax – Boekarest. Alleen in dit zéér uitzonderlijke geval is hij voor Ajax. Normaal gesproken is hij “onder meer” voor ADO, “maar dat hoef je niet op te schrijven.”
Aan de tafel ernaast, pal voor de tv, zitten kleedkamergenoten Rutger Le Poole in zijn badjas, al in de schmink, en Joël de Tombe, bekend van het tv-programma Idols. Hij brak vorige week zijn been. Het Yab Yum-feest is voor hem, tot de laatste voorstelling 24 februari, over. Hij zit in Carré voor de gezelligheid. Hij hoort er bij, vindt Muijs. Ze praten over van alles. Maar toch vooral over voetbal.
Yab Yum, het Circus van de Nacht is een musical met veel spektakel, zoals dat musicals betaamt. Over de roemruchte Amsterdamse nachtclub met dure champagne, knappe prostituees, en naar verluidt veel beroemde gasten, onder wie de top uit het criminele circuit. Klaas Bruinsma was één van hen – gespeeld door Bas Muijs. Al heet hij in de voorstelling Kees. Want de musical is slechts losjes gebaseerd op de beroemde club uit Mokum.
“Het personage dat ik speel is door en door slecht. Nog slechter dan Stefano en Italo samen,” zegt Muijs rustig kauwend op zijn kipfilet. Fans van Goede Tijden, Slechte Tijden en Voetbalvrouwen herkennen die namen wel. Zes jaar lang speelde hij bad boy Stefano in GTST. Voor Voetbalvrouwen kroop hij drie jaar lang in de rol van Italo. Maar dat is een tijd geleden. Nu presenteert hij een programma voor SBS6. En dan staat hij ’s avonds in Carré. Druk ja. Maar wel heel leuk.
Vijf voor acht. Nu moesten we maar eens gaan. Maar nog “genoeg tijd” voor een rondleiding achter het podium. Langs de decorstukken – van dichtbij ziet de witte bar op rolletjes met champagneflessen er een stuk minder glamoureus uit – en het hoekje waar de acteurs en actrices zich tijdens de voorstelling kunnen omkleden. “Nog vijf minuten, Bas!”, roept de stagemanager. Muijs reageert laconiek. Ach ja, veel hoeft hij niet te doen, zegt hij zelf. “Mijn pak heb ik zo aan, geschminkt word ik niet.” Alleen maar wat gel in zijn haren, dat is alles. “Er gaan wel twee tot drie tubes per week doorheen.”
Zijn eerste musical is het. Zes keer eerder deed hij auditie. Steeds zat hij bij de laatste drie, maar ze durfden het niet aan met hem: “Een groentje is een risico.” Het gaat goed, hij vindt het leuk, alleen zijn stem moest even wennen aan zijn solo. De twee maanden repeteren – “de hele zomer gaat eraan” – zorgden ervoor dat hij iedere stap, iedere noot, ieder woord uit z’n hoofd kent. Gespannen is hij daarom niet. Vanavond is het zijn 120e voorstelling, maar op de automatische piloot speelt hij nooit. Grappig, zegt hij: een tegenspeler wist laatst z’n tekst niet meer, heeft-ie het gewoon, heel zachtjes, voorgefluisterd. In een mondhoek, want in de andere zat zijn microfoontje. “Ik denk dat niemand het gemerkt heeft.”