Wie heeft er niet in de rij voor een loket gestaan? Het heeft iets fascinerends, deze raamvormige opening waar iemand achter zit die je de helpende hand biedt. NAP staat elke vrijdag aan een ander loket.
De hoge bureaustoel achter het Waterloket is al een uur niet bezet. Maar dat maakt niet zoveel uit, want er staat niemand te wachten. Opeens komt Hans Aldendorf (49), medewerker van het loket van Waternet, aangelopen. Hij neemt plaats op de stoel en kijkt zoekend om zich heen. Boven het loket van Aldendorf hangt het bordje ‘Waterschapsbelasting en Binnenhavengeld‘. Als hij door heeft dat er geen mensen aan het wachten zijn, buigt hij zich over het toetsenbord van zijn computer.
Hoe ziet een dag achter uw loket eruit?
“Als er mensen langskomen sta ik ze te woord. En ik vraag er een specialist bij als ze specifieke vragen hebben over belastingzaken waar ik zelf niet uitkom.”
Maar wat doet u zoal op een dag?
“Klanten willen bij mij hun waterschapsbelastingen betalen. Ze pinnen het bedrag en deze betaling verwerk ik in het systeem. Ook kunnen mensen langskomen voor een betalingsregeling als ze het bedrag niet in één keer kunnen betalen. Maar het aantal klanten hier is niet dusdanig veel dat ik daar de hele dag mee bezig ben. En daarnaast heb ik gewone werkzaamheden, zoals het ontvangen en het beantwoorden van brieven en e-mails. Werk is er genoeg.”
Hoeveel mensen komen er op een dag aan uw loket?
“Dat is heel verschillend. Het hangt er vooral vanaf of we ze een herinnering hebben gestuurd over een betaling. Dan kun je echt piekmomenten hebben met hele aanlopen van mensen. Verder staat hier nooit een rij. Kijk, het is niet zo dat de waterschapsbelasting gepromoot wordt onder mensen. En de meeste belastingzaken gaan tegenwoordig ook via het internet.”
Ziet u dat als een bedreiging?
“Niet echt. Ik heb de rest van de tijd mijn andere werkzaamheden.”
Waarvoor moeten mensen dan nog wél aan uw loket komen?
“Als iemand de waterschapsbelasting nog niet heeft betaald. Dat is een van de weinige dingen waarvoor mensen bij mij moeten langskomen. Ze krijgen dan tijdelijk uitstel van betaling. Maar ik help ze niet zelf, dat wordt te specialistisch.”
Heeft de fusie van Waternet en de Dienst Binnenwaterbeheer iets veranderd aan uw dagelijkse bezigheden?
“We verkopen nu ook ‘vignetten’. Dat zijn stickers die mensen in de pleziervaart op hun boot moeten plakken om aan de kant te mogen aanleggen. Die stickers krijgen ze alleen via mij of bij verkooppunten van de sluizen. Dat is voor mij de enige taak die erbij is gekomen.”
In het loket naast Aldendorf zit Mevrouw Kramer (28). Zij gaat over drinkwaterfacturen – de rekening voor het feit dat er water uit de kraan komt.
Heeft u veel contact met haar?
“Nou, we zitten naast elkaar. Wat versta je onder ‘contact’?”
Af en toe een praatje?
“Dat kan tussendoor. En we doen ook wel eens iets voor elkaar. Stel er komt iemand langs om de drinkwaterbelasting te betalen, dan kan ik ook gelijk kijken of alles met de waterschapsbelasting geregeld is.”
Heeft u vaker achter een loket gezeten?
“Ja, bij het postkantoor. Omgaan met klanten vind ik erg leuk.”
Was het daar wat drukker?
“Bij het postkantoor had je soms wel honderd klanten op een dag. Echt rijen mensen. Soms gebruikten we zelfs een nummertjessysteem.”