Duurzaam idealisme

Strawberry Earth oprichtster Mette te Velde, foto Will Lew
Strawberry Earth oprichtster Mette te Velde, foto: Will Lew

Duurzaamheid is allang niet meer suf en stoffig, bewijst Mette te Velde (31). De oprichtster van Strawberry Earth weet met haar blog en originele evenementen zowel online als offline een groene beweging op gang te brengen. “De massa volgt vanzelf.”

Amsterdam, 2 feb – Met rode wangen van het harde fietsen komt Te Velde de trap van café Latei opgelopen. Een uurtje te laat. “Sorry, echt honderd maal excuses, ik was het helemaal vergeten!” Ze kijkt verontschuldigend. “Sinds we terug zijn heb ik het gevoel dat ik het tempo hier niet helemaal meer kan bijbenen.”

Samen met haar vriend en collega, Ikenna Azuike (31), is ze net terug van een maand vakantie in Zuid-Afrika. “Even uitblussen en bijkomen, daar was ik echt aan toe”, vertelt ze lachend. “We hebben 2,5 jaar non-stop gewerkt. Soms is het ook belangrijk om even stil te staan bij wat je al hebt bereikt.”

Biologische wodka

In 2008 besloot Te Velde dat het maar eens klaar moest zijn met dat stoffige imago dat volgens haar in Nederland nog altijd aan duurzaamheid kleeft. Geïnspireerd door de groene beweging in New York, haar toenmalige woonplaats, bedacht ze samen met Azuike Strawberry Earth. Wat begon als een vernieuwende weblog over duurzaam leven, is vandaag uitgegroeid tot de organisatie achter ‘hippe’, groene evenementen waar honderden jonge mensen op afkomen.

Zoals een jaarlijks terugkerend film festival, waarvan de omzet volledig wordt geïnvesteerd in het verduurzamen van de locatie. “Door bijvoorbeeld over te stappen op groene stroom of duurzame producten.” Of het ecologische mode-evenement Strawberry Earth Wonderland, waar bij de eerste editie in oktober 2010 ruim duizend mensen op afkwamen. Ook organiseerden ze vorig jaar een hotel crash in Hotel V; een ‘pyjamafeestje voor grote mensen’ waarvan de opbrengst, net als bij het film festival, werd geïnvesteerd in het verduurzamen van locatie. “Slapen voor een schonere wereld, dat is toch te grappig?”

Een hip alternatief

Ze kon zichzelf niet vinden in de ‘ietwat suffige’ al bestaande milieubewegingen en wilde dat Strawberry Earth een fris alternatief zou vormen voor met name creatieve twintigers en dertigers. “Want dat zijn de trendsetters”, verklaart Te Velde, zelf voormalige journaliste voor onder andere Het Parool. “Je ziet nu al dat er binnen de creatieve sector ontzettend veel gebeurt op het gebied van duurzaamheid. Kijk maar naar de mode- en architectuurwereld.”

Maar is zo’n specifieke doelgroep niet te beperkt? “Misschien, maar daar kiezen we bewust voor. Vaak zie je dat eerst een kleine groep een trend oppikt en deze zich pas daarna verspreidt naar de massa. Ik geloof dat dit ook met duurzaamheid zo werkt.”

Een versleten term

Eigenlijk vindt ze duurzaamheid een heel stom woord. “Iedereen noemt alles tegenwoordig maar te pas en te onpas duurzaam, zonder er echt over na te denken”, zegt ze peinzend. Ergens is het ook wel een vaag begrip geeft ze toe. “Aan de ene kant betekent duurzaam dat iets langer meegaat, maar tegelijkertijd betekent het ook dat iets is gemaakt op een manier die geen schade heeft toegebracht aan mens, dier en milieu.”

Bewust koos ze daarom voor een naam zonder termen als ‘ecologisch’ of ‘groen’. Geïnspireerd door het Beatlesnummer Strawberry Fields Forever en het idealisme van de jaren zestig. “Strawberry Earth is iets luchtigs, iets vrolijks. Zelfs als je niet zoveel over duurzaamheid weet, kun je toch het leuk vinden wat we doen.”

Neo-hippies

Soms mist ze dat jaren zestig idealisme wel een beetje. Haar eigen ouders maakten deel uit van die protestgeneratie, vertelt ze trots. “Tegelijkertijd zie ik om mij heen een generatie opkomen die eigenlijk net zo idealistisch is als de jeugd van toen, maar dan op een andere manier. Niet boos worden op de gevestigde orde, maar denken: ‘hoe kan ik meedoen in die gevestigde orde en die van binnenuit veranderen?’.”

Toch sluit ze protesteren niet uit. “Als het aan dit kabinet ligt komt er straks wellicht een kerncentrale. Misschien ga ik dan ook wel de straat op.” Lachend: “Komt er toch een beetje een actievoerder in mij naar boven.”

Ze verwijt het kabinet een te grote focus op ‘kortetermijnoplossingen. “Schone alternatieven als wind- en zonne-energie worden achteloos overgeslagen. Terwijl ze wel durven te investeren in een kerncentrale waar risico’s aan vast kleven. Het is een beetje dweilen met de kraan open waar dit kabinet voor kiest. Nu is het even opgelost, maar over een paar jaar begint het weer te lekken.”

Volle agenda

Dus stort Te Velde zich na een maand rust weer vol op haar ‘protest van binnenuit’. “We worden plat gebeld. Veel mensen zijn enthousiast over wat we doen en willen met ons samenwerken.” Er liggen dan ook veel nieuwe ideeën op tafel. Zo komt er een nieuwe website en misschien zelfs een tv-programma. “Heel spannend allemaal”, glundert ze.