OM eist 8 jaar cel tegen stiefopa: ‘Misbruikzaak van de ergste categorie’

Als het aan het Openbaar Ministerie (OM) ligt, krijgt een 56-jarige man acht jaar celstraf voor het jarenlang seksueel misbruiken van zijn stief(klein)kinderen. Terwijl oma sliep, kroop hij in bed bij de kinderen, die in het begin pas zes of zeven jaar oud waren. Naast een celstraf eiste de officier van justitie een contactverbod en een maatregel waarmee de man na zijn vrijlating onder toezicht van justitie blijft.

‘Ik ben een slechte opa geweest, dat ik zoiets met mijn kleindochter heb gedaan,’ zegt een grijzende man in een eveneens grijze trui. De man uit Paramaribo is de Nederlandse taal niet machtig en spreekt via zijn tolk. ‘Ik beroep me op mijn zwijgrecht,’ kan hij wel zelf zeggen. Dat antwoordt hij op het leeuwendeel van de vragen, waardoor het voor de rechtbank Amsterdam gissen blijft wat de man heeft gedreven tot het structureel ontucht plegen met vier stiefkleinkinderen en één stiefkind. Het eerste strafbare feit waarvoor hij terecht staat, gebeurde tussen 2008 en 2010, de laatste in september 2021.

Viagra

Terwijl de verdachte tijdens een eerdere zitting één van de slachtoffers nog uitmaakte voor leugenaar, gaf hij dinsdagochtend toe dat hij inderdaad seks heeft gehad met zijn 14-jarige stiefkleinkind. Dat gebeurde in een buurthuis in Amsterdam Zuidoost, na afloop van een feestje. ‘Ze kwam naar mij toe en begon mij te strelen. Ze wilde zelf seks hebben. Als ze eenmaal zoiets wil, raak ik opgewonden en in de war. Toen is het gebeurd,’ verklaart de man.

De voorzitter van de driekoppige rechtbank hoort de verklaring met gefronste wenkbrauwen aan. Tijdens de vorige zitting verklaarde de man nog dat hij geen seks kon hebben vanwege erectieproblemen. Viagra kon hij niet slikken vanwege hartproblemen. Maar de bewijsmaterialen stapelen zich op: condooms en Viagrapillen in zijn auto en bovenal de spermasporen op een tafel in het buurthuis.

‘Het lijkt alsof u alleen de dingen toegeeft waar u moeilijk onderuit kan,’ merkt de rechter op. Behalve de eenmalige seks en een pijpbeurt door dezelfde kleindochter, waar hij zelf een foto van heeft gemaakt, ontkent de man alle aantijgingen tegen hem. ‘Ik weet niet waarom zij zo moeten liegen,’ is zijn antwoord op de slachtofferverklaringen van zijn andere kleinkinderen en stiefkind.

Lustgevoelens

‘Als iemand zijn lustgevoelens botviert op iemand uit zijn familie, denk ik met mijn lekenbrein: dan moet er wel sprake zijn van een seksuele stoornis,’ voert de rechter aan. Toch zeggen een psychiater en een psycholoog dat ze geen stoornis hebben vast kunnen stellen. Er is alleen sprake van zwakbegaafdheid. ‘Maar we kunnen een stoornis ook niet uitsluiten. Daarvoor hebben we niet genoeg inzicht in zijn hoofd gekregen.’

Stoornis of geen stoornis: de officier van justitie ziet genoeg reden voor een forse straf. ‘Dit is een misbruikzaak van een van de ergste categorieën. Sommige meisjes zijn jarenlang slachtoffer geweest van seksuele handelingen waarvan zij nog niet wisten wat het inhield.’ Behalve een gevangenisstraf vraagt de officier van justitie de rechtbank ook om de zogenoemde Gedragsbeïnvloedende en Vrijheidsbeperkende Maatregel (GVM) op te leggen. Hierdoor zou de man na zijn vrijlating onder toezicht van de reclassering komen te staan.

Het laatste woord is aan de verdachte, maar een spijtbetuiging hoeven de geëmotioneerde slachtoffers niet te verwachten. De man zit al veertien maanden vast en maakt zich vooral zorgen om de hypotheek van zijn huis. ‘Ik wil dat u mij vrijspreekt, zodat ik naar huis kan. Wanneer mijn huis is afgelost, kan de rechtbank mij m’n hele leven lang in de gevangenis houden.’

De rechtbank doet op 7 februari uitspraak in de zaak.

Gedragsbeïnvloedende en Vrijheidsbeperkende Maatregel (GVM)
Een GVM maakt het mogelijk om ex-justitiabelen die zijn veroordeeld voor een gewelds- of zedenmisdrijf langdurig, soms zelfs levenslang, onder toezicht te houden. De maatregel is een onderdeel van de Wet langdurig toezicht en geldt sinds 2018. Het doel van de wet is voorkomen dat ex-veroordeelden en ex-tbs’ers opnieuw de fout in gaan. Met een GVM wordt er pas aan het einde van de gevangenisstraf gekeken welke behandelingen nodig zijn. Of de GVM er daadwerkelijk voor zorgt dat ex-zeden- en geweldsdelinquenten minder vaak de fout in gaan, is nog niet bekend. De meeste justitiabelen die de maatregel opgelegd hebben gekregen, hebben hun straf nog niet uitgezeten.