Peter Plasman: "We beogen helemaal niets."

“Als mensen over onze partij horen denken ze: ‘Is dit Jiskefet?’”. Maar Niet Stemmers is een serieuze politieke partij, die 15 maart op het stembiljet voor de Tweede Kamerverkiezingen zal staan. NAP Nieuws sprak met oprichter Peter Plasman, een Amsterdamse strafrechtadvocaat.

Peter Plasman (64) richtte Niet Stemmers afgelopen november op. De partij heeft één verkiezingsbelofte: ze zullen nooit stemmen in de Tweede Kamer. Als ze zetels haalt bij de verkiezingen van 15 maart, komt daar zelfs niemand op te zitten. Plasman richtte de partij op om te voorkomen dat de stem van niet-stemmers “verdeeld wordt over alle bestaande partijen”. De afgelopen maanden werd sceptisch gereageerd op de komst van deze partij. Uit het feit dat de partij in korte tijd veel ondersteuningsverklaringen verzamelde, blijkt dat er wel draagvlak bestaat voor het concept, aldus Plasman.

Wat is het nut van een politieke partij die niet stemt?
“We willen duidelijk maken welk deel van de mensen wel bereid is om naar de stembus te komen, maar niet bereid is om op een van de bestaande partijen te stemmen. Dat toont aan dat er iets mis is met de huidige politiek, deze mensen worden niet vertegenwoordigd. Daarnaast kunnen mensen die anders niet gehoord worden, hun stem kwijt. Ook gaan we proteststemmers tegen: Nederlanders die vertrouwen verliezen in hun eigen partij en vervolgens uit protest stemmen op diens tegenstander, terwijl ze het daar helemaal niet mee eens zijn. Op ons stemmen is een nieuwe vorm van protest.”

Is het niet zinvoller om, als u in het parlement zit, met constructieve wetsvoorstellen te komen om de politieke situatie te veranderen?
“Onze partij beoogt niet iets te veranderen. We willen niet de zoveelste nieuwe partij zijn met een eigen programma, dat zou in mijn ogen kansloos zijn. Ik heb ook gewoon een advocatuurpraktijk, ik wil helemaal geen politicus worden.”

Hoe denkt u mensen die normaal niet stemmen over te halen naar de stembus te gaan?
“We voeren geen campagne maar we willen mensen overhalen door uit te dragen wat we doen, door ons concept te verspreiden. We zoeken media-aandacht op, gaan in gesprek en ik houd lezingen op universiteiten en scholen. Ook hebben we flyers laten drukken.”

Dat klinkt als een politieke campagne.
“Misschien is het wel een soort van campagne, maar anders dan bij andere partijen. Het is niet ons doel om kiezers van andere partijen van mening te laten veranderen, we richten ons op de mensen die zich niet gehoord voelen.”

Uw kandidatenlijst is vrijwel volledig gevuld met strafrechtadvocaten en familie (zonen Rits en Rijk Plasman). Hoe kwam dit tot stand?
“Na de oprichting van de partij bleek dat veel mensen die zich aanmeldden als kandidaat-Kamerlid andere intenties hadden. Zij wilden plannen ontwikkelen als ze eenmaal in de Kamer zouden zitten. Dat is niet de bedoeling van onze partij, daarom heb ik gekozen voor een kortere lijst met mensen die ik vertrouw.”

Was er bij de oprichting van de lijst sprake van vriendjespolitiek?
“Het zijn inderdaad mensen die dicht bij me staan, dat is de enige manier om er zeker van te zijn dat ze zich aan onze enige verkiezingsbelofte zullen houden. Het maakt helemaal niet uit wie er niet op de lege stoelen zit. Ook willen we geen salaris pakken.”

Druist het in tegen de trias politica van Nederland om strafrechtadvocaten een politieke functie te geven?
“Helemaal niet. Er zijn genoeg leden van de Eerste en Tweede Kamer die advocaat zijn. De trias politica speelt tussen de wetgevende macht, de rechterlijke macht en de uitvoerende macht. Advocatuur is daar geen onderdeel van. Je zou alleen kunnen zeggen dat wij in passieve zin bij de wetgevende macht behoren. Alleen als rechter zou je geen politiek kunnen bedrijven.”

Wat verwacht u voor de toekomst?
“We hebben geen verwachtingen, we beogen niets. Als we geen zetels zouden halen zijn er klaarblijkelijk niet zoveel mensen die bewust niet gaan stemmen. Dat zou geen deceptie zijn. Dan hebben we het geprobeerd en is het anders dan we dachten. Daarom kunnen we niet verliezen.”