Gloeiend hete bitterballen, vers tapbier en cappuccino uit een porseleinen kopje. Vanaf woensdag kunnen Amsterdammers hiervoor weer terecht bij hun favoriete horecazaak. Voor sommigen is de horeca echter meer dan alleen een plek voor een biertje met vrienden; voor hen is het een plek van ondersteuning en aansluiting tot de arbeidsmarkt, of een van de weinige uitjes buiten de deur.
In Restaurant Freud kunnen de werknemers eindelijk weer aan de slag. Belangrijk, want werk in de horeca biedt hen de ondersteuning en afleiding die ze nodig hebben.
Niet alleen voor werknemers is de opening van de horeca fijn. Voor sommige oudere gasten is een horecabezoek het lichtpuntje van hun week. Zo is het voor Willem Lelie (82) heel fijn om weer even de deur uit te kunnen, om samen met zijn maatje Hélène van den Broek (21) een koffietje te drinken.
‘Ja, hallo.’ Van den Broek wordt gelijk begroet als ze de deuren van het winkelcentrum De Kameleon in Zuidoost binnenloopt. Vanonder zijn pet lacht Lelie zijn maatje toe. ‘Ik was al even naar binnen gereden, maar ze hebben net de koffiemachine uitgezet’, zegt Lelie met een flink Amsterdams accent, zittend op zijn blauwe scootmobiel. Hij wijst naar de bakkerij, hun vaste plek voor koffie voordat de lockdown begon. ‘Dus laten we daarheen gaan’, zegt hij terwijl hij naar de Halal Pizza een stukje verderop wijst.
Nu de maatregelen iets zijn versoepeld, kunnen Lelie en Van den Broek weer buitenshuis koffiedrinken. ‘Dat de horeca open mag vind ik heel prettig’, vertelt Lelie, geboren in De Pijp, maar nu woonachtig in Bijlmer-Oost. ‘Ik zit al de hele tijd thuis tussen vier muren. Nu kan ik er tussenuit.’
Gebraden kip
De twee kennen elkaar via Stichting Senior&Student. De vrijwilligersorganisatie koppelt ouderen met beperkte zelfredzaamheid en kleine sociale netwerken aan studenten om samen leuke dingen te doen. ‘De behoefte aan gezelschap is heel groot’, vertelt oprichter van de stichting, Anne van Oudheusden. Momenteel staan 178 aanvragen van ouderen open. ‘Zoveel hebben we nog nooit meegemaakt’, vertelt Van Oudheusden. ‘Dat komt echt door de lockdowns.’
Een felle tl-balk verlicht de zaak en er hangt een geur van gebraden kip. Aan de andere tafeltjes worden broodjes vlees in snel tempo naar binnen gewerkt, maar de twee maatjes drinken rustig een cappuccino. ‘Toen we alleen thuis konden afspreken, zaten we ook altijd zo, maar dan bij meneer op de bank’, vertelt Van den Broek. Ze wijst naar de kleine afstand tussen hen in. ‘Dan dronk ik eigenlijk altijd thee’, zegt Van den Broek, terwijl ze lachend naar het warme drankje voor haar kijkt.
‘Ik voelde me soms echt afgescheiden van de wereld’
Willem Lelie (82)
Kleine onderonsjes worden uitgewisseld en bezegeld met een lach en een vriendelijke stoot op de schouder. ‘Ik ben echt een pestkop hoor’, vertelt Lelie. ‘En ik neem ook geen blad voor de mond, maar dat is ze ondertussen wel gewend van me.’ De studente knikt instemmend. Ze hebben elkaar afgelopen maanden goed leren kennen. ‘Ik mag haar heel graag’, vertelt de Amsterdammer. ‘Ik zie haar echt als verlengstuk van mijn familie.’
24/7 Alleen
Het gespreksonderwerp verschuift naar de lockdowns. De blik van de Amsterdammer wordt scherper. ‘Het was behoorlijk zwaar’, zegt hij, gevolgd door een voorzichtige zucht. ‘Ik voelde me soms echt afgescheiden van de wereld. En dat gevoel kan ik nog goed herinneren uit de oorlog.’ Uit verhalen van andere aangesloten ouderen bij de stichting herkent Van Oudheusden wat Lelie vertelt: ‘Afgelopen maanden zijn veel van de ouderen die wij ondersteunen echt 24/7 alleen geweest. Een lockdown is heel erg als je geen vrienden of familie om je heen hebt.’
De horeca is voor veel ouderen, zoals Lelie, een belangrijke plek voor sociaal contact. ‘Een horecabezoek betekent veel voor de senioren. Samen met een student daarheen gaan, is hun lichtpuntje van de week.’ De senior en student in Zuidoost pakken zich langzaam in, klaar om de kou in te gaan. ‘Volgende keer gaan we weer naar ons oude stekkie hoor. En dan nemen we een lekker stukje gebak erbij’, zegt Lelie tegen Van den Broek.