Klanken | Amsterdamse punkers koesteren hun woonkamer

In Klanken van Amsterdam gaan redacteuren van NAP Nieuws op zoek naar geluiden die typisch zijn voor de stad. Deze keer: het laatste punkcafé van Amsterdam.

Wie café The Minds in de Spuistraat binnenloopt, wordt begroet met keiharde punkmuziek uit de jaren ’80. ‘Gasten die hier binnenkomen en meteen vragen of Hazes opgezet kan worden, mogen kiezen: hier goedkoop bier drinken en naar goede muziek luisteren, of naar een ander café gaan en daar te veel geld betalen om naar kutmuziek te luisteren’, zegt de barman grijzend. 

De barman van het nachtcafé wil niet met zijn naam in de media, maar vertellen over The Minds – dat wil hij wel. Hij selecteert de muziek zorgvuldig: ‘Vooral klassieke punk en andere underground muziek. Soms Ska of hiphop.’ Achter de bar hangen planken met honderden cd’s. ‘Bijna allemaal punkmuziek’, zegt de barman met lichte trots. 

Vergane glorie

Aan het plafond van The Minds bungelen versleten laarzen, op de muren zijn doodskoppen geschilderd en de wc-deuren staan vol met anarchistische leuzen. De sfeer is er al 38 jaar hetzelfde, vertellen vaste gasten: alternatief, anarchistisch en toch gemoedelijk. 

The Minds is het laatste punk café van Amsterdam. Tijdens de gloriejaren van het café, in de jaren ’80, was de punkcultuur in Amsterdam nog springlevend. Dat is nu veel minder, zegt de barman, maar volgens hem is er nog steeds een kleine groep actieve, jonge punkers in de stad.

Tegenwoordig trekt The Minds een gemêleerd publiek. ’Er komt hier van alles: jonge en oude punkers, toeristen en Italianen die verderop in de horeca werken’, vertelt de barman. Als de kroegen om een uur ‘s nachts in de buurt sluiten, komen de gasten uit die kroegen hier nog een biertje drinken. ‘Sommige komen binnen en schrikken van de muziek. Die zijn dan meteen weer weg’, zegt de barman grijzend. 

Gemeenschappelijke woonkamer

The Minds heeft van ongeveer veertig stamgasten die regelmatig een biertje doen. Ze vormen samen een soort vriendengroep. De barman: ’Als ik een dronkenlap eruit moet gooien omdat hij een meisje lastig valt, dan schieten de vaste gasten me te hulp. Iedereen deelt hetzelfde gevoel: geen gezeik in onze woonkamer.’

Tommy Everson, een dertiger met een dikke eyeliner onder zijn ogen en zijn haar in een paardenstaart, staat in de hoek van het café te poolen met zijn vrouw. Hij komt naar The Minds voor de muziek, maar vooral voor de sfeer. ‘Het leuke aan dit café is dat je volledig jezelf kan zijn. Als je hier chagrijnig binnenkomt, accepteert iedereen dat. En het bier is hier goedkoop – dat speelt ook mee.’

Het bier is zo goedkoop omdat The Minds geen hoge winsten hoeft te maken, zegt Walter, een van de oprichters van The Minds die alleen zijn voornaam wil geven. Samen met een aantal stamgasten zit hij aan de bar en schiet hij de barman te hulp als dat nodig is. ‘We hebben dit café voor onze gasten en om de punkcultuur levend te houden. Daarom is de sfeer hier zo gemoedelijk.’