AMSTERDAMSE DROMEN | Joëlla Schippers ondernemersdroom is uitgekomen: ‘Ik wil mensen kleden zoals ze zich voelen.’

Wat zijn dromen die Amsterdammers bezighouden? In de rubriek Amsterdamse Dromen gaan de redacteuren van NAP Nieuws op zoek naar dromen die leven in de stad. Van Olympisch goud, spannende fantasieën tot de ergste nachtmerries: elke dag komt een nieuwe droom voorbij. Vandaag de droom van Joëlla Schipper.

Een grote LHBTI+-vlag aan de gevel, roze vlammenstickers op de winkelruit en paspoppen met fluorescerende topjes aan. Geperst tussen een Italiaanse bistro en een boekwinkel staat de FAC SHOP. Bij binnenkomst zie je rekken vol met felgekleurde kledingstukken. Een klant in visnetshirt schiet snel het enige pashokje van de winkel in. Eigenaar Joëlla Schipper (38) vertelt dat haar droom bereikt is: het openen van een Amsterdamse ravekledingwinkel.

Bij een rave wordt op harde technomuziek gedanst in bijvoorbeeld clubs, magazijnen of bossen. Feestgangers hullen zich in excentrieke kledingstukken. Denk aan fluorescerende voetbalshirts, glimmende vinylbroeken en doorschijnende visnetshirts. ‘Niet kleding die je bij de H&M koopt,’ zegt Schipper.

Schipper is het ondernemen niet vreemd. Wat begon als een kraam op de kledingmarkt van het Waterlooplein, groeide uit tot een aantal Amsterdamse pop-ups. Hier verkocht ze niet alleen kleding, maar ook vintagemeubels en planten. Toch had ze het gevoel dat iets miste. ‘Ik denderde door als een trein. Ik zag iets leeg staan en ging daar dan maar weer iets verkopen. Ik wilde nu iets doen wat ik echt leuk vind.’

Joëlla Schipper voor een kledingrek in de FAC SHOP Arie Dekker

Een documentaire over de ravescene gaf het eurekamoment. Ze zag hoe ravers weken of zelfs maanden bezig waren met het samenstellen van hun outfits. ‘Waarom gaat iedereen eigenlijk ook uit in een spijkerbroek en T-shirt?’ vroeg Schipper zich af. ‘Ik wil mensen kleden zoals ze zich voelen. Om ze te helpen meer uit hun comfortzone te stappen.’

Het openen van een winkel leek haar altijd een grote stap. Toch besefte ze dat dat helemaal niet zo hoeft te zijn. ‘Ik had met de pop-ups en kledingkraam ook niet echt een ondernemingsplan, ik deed het gewoon.’ Schipper wijst om zich heen. ‘Ik vond deze winkelruimte en daarna ging alles vanzelf rollen.’

Ze vertelt dat niet alleen ravers, maar ook LHBTI+’ers, sekswerkers en paaldansers haar winkel aan de Jodenbreestraat weten te vinden. ‘Een veilige haven voor de gemeenschap,’ vindt ze zelf. Hoewel haar droom bereikt is, heeft ze al een volgend doel voor ogen. ‘Nu droom ik van een groter pand waarin ik evenementjes kan organiseren, misschien zelfs een rave.’

Dan komt de klant die eerder het pashokje in verdween tevoorschijn. Hij aarzelt even, maar vertelt dan dat hij bij de gemeente werkt. Voor een feest dit weekend moest hij meteen aan de FAC SHOP denken. ‘Ik ben al vaak langsgelopen, maar dacht dat ik nu gewoon eens naar binnen moest.’ Hij geeft een visnetshirt aan Schipper. ‘Deze graag.’ Een grote glimlach verschijnt op zijn gezicht. ‘Ik ga iedereen verrassen.’ ‘Wil je er een tasje bij?’ vraagt Schipper. De jongen zegt zonder na te denken snel ‘ja.’ Niet iedereen hoeft zijn buit zien.