Stadsreporters op leeftijd razen Amsterdamse wijken door 

Door heel Amsterdam zijn media makende senioren te vinden. De zogeheten Stadsreporters maken filmreportages over hun wijk om eenzaamheid onder ouderen tegen te gaan. Het project groeit binnen en buiten de stad. ‘Veel senioren weten niet hoe ze nog kunnen bijdragen aan de maatschappij. Wij laten zien dat de oplossing letterlijk om de hoek kan liggen.’

‘De rollators kunnen wel opzij, toch?’, roept iemand van de organisatie door de zaal. Vandaag gaan de filmreportages van de eerste lichting Noordse Stadsreporters in première. ‘Wat voel ik me vereerd, een man van 75 jaar jong!’ Julio Blanck neemt de volle zaal in zich op voor hij gaat zitten op de eerste rij, op een voor hem gereserveerde stoel. De kleine expositieruimte achter in de OBA in de Banne zit vol met reporters en hun aanmoedigers. 

‘Veel senioren weten niet zo goed hoe ze nog wat kunnen bijdragen aan de maatschappij als hun drukke leven van werk en gezin achter de rug is,’ vertelt Mirna Ligthart (52). Ruim vier  jaar geleden richtte zij de Stadsreporters op. ‘Ouderen vertellen mij dat het soms voelt alsof er niemand meer op hen zit te wachten, wat kan leiden tot gevoelens van eenzaamheid.’ En dat is ook logisch, vindt de oprichter. ‘Want ieder mens wil van waarde zijn voor een ander. Wij laten zien dat de oplossing letterlijk om de hoek kan liggen.’

Met een iPad en een microfoon op zak razen de reporters de Banne door. Om buurtbewoners gerust te stellen dragen de verslaggevers een hesje waarop staat: ‘ik ben een Stadsreporter. Wij maken films over saamhorigheid in de wijk.’ In de tentoongestelde films doen ze verslag van een busje dat minder mobiele Noorderlingen tegen een zachte prijs rondrijdt, een dansschool en wandelgroep voor ouderen, en verschillende goedkope eetclubs. ‘Ik vind het fijn om te weten dat dit er is,’ stellen de reporters in bijna elke video. 

Het project zit in de lift. De komende maanden worden nog twee cursussen in Noord gegeven en starten de stadreporters in Zuidoost. De eerste groep ging van start in Nieuw-West. Die wijk komt veelal negatief in het nieuws en mensen hebben geen weet van organisaties die verbinding in hun buurt stimuleren, zag Ligthart. Sinds de Stadsreporters die uitlichten, herkennen mensen ze op straat en worden ze regelmatig gevraagd om een item.

De Noordse cursisten hebben de afgelopen acht weken een aantal lessen gevolgd waarin ze leerden te filmen met een iPad en de microfoon te bedienen. Ook interviewtechnieken kwamen aan bod. ‘Door elkaar te interviewen wordt het ijs snel gebroken,’ zegt oprichter Ligthart. ‘Het werkt om een reportage of interview snel concreet te maken. Vooral veel doen, en veel voorbeelden geven.’ 

Ook buiten Amsterdam is er interesse in het initiatief: Ligthart is bezig om workshops voor Stadsreporters in Nijmegen en West-Friesland op te zetten. De Amsterdamse reportages worden uitgezonden op SaltoTV en YouTube. Samen met Salto en AT5 wordt gewerkt aan mobiele ‘medialabs’ waar afgestudeerde Stadsreporters een talkshow, film of podcast kunnen opnemen. Ook zullen daar iPads en microfoons klaarliggen, zodat de senioren zelf op pad kunnen om een reportage te maken. 

Julio Blanck als Stadsreporter
Julio Blanck als Stadsreporter

‘Er gebeurt meer in Noord dan men weet,’ vertelt kersverse Stadsreporter Julio. Nadat hij uit Paramaribo naar Amsterdam verhuisde, heeft hij ‘kriskras’ door de stad gewoond. Tegenwoordig woont hij in Noord. Als Stadsreporter wil hij sociaal contact stimuleren door te laten zien wat er in zijn buurt allemaal te doen valt. ‘Ik had de cursus wel een beetje onderschat, want ik kwam veel dingen tegen waar ik eerst niet bekend mee was. Maar ik kan wel zeggen dat ik er veel van heb opgestoken. Als ik aan iets begin, ga ik de uitdaging ook aan. Zo zit ik in mekaar.  

Na de filmvertoningen krijgen de Stadsreporters hun certificaat overhandigd. Ligthart spoort het publiek en de reporters aan om de video’s zo veel mogelijk te delen in hun eigen netwerk. Mond-tot-mond reclame, op whatsapp, via e-mail, alles is goed. Daarna wordt Ligthart overspoeld met positieve reviews. ‘Het was hartstikke leuk.’ ‘We hopen er mee door te gaan.’ ‘Wat feestelijk was dit, hè.’