Het zijn grijze tijden in Amsterdam. De zon gaat vroeg onder en ook van het nieuws word je niet altijd vrolijk. Toch zijn er wel degelijk dingen om blij van te worden. Of het nu gaat om een klein gebaar, een groot initiatief of een eeuwenoude traditie: lichtpuntjes zijn door de hele stad te vinden. In deze rubriek wijzen wij je de weg naar de plekken waar Amsterdam straalt. Vandaag: een woonzorgcentrum, een kattenasiel en een verfspeciaalzaak—op het eerste gezicht geen voor de hand liggend trio. Toch komen ze samen in een bijzonder project rondom een schilderij.
De bewoners van woonzorgcentrum De Makroon hebben hard gewerkt aan een artistiek hoogstandje: een schilderij van het Paleis op de Dam. Knutselen voor een goed doel doen ze wel vaker, zo maakten ze eerder iets voor slachtoffers van de oorlog in Oekraïne. Dit keer ligt de focus echter elders. ‘Geen politiek onderwerp’, benadrukt activiteitenbegeleider Evelien Zoete. ‘Geld voor de poezen, daar is iedereen het over eens.’ Met hun nieuwste project zamelen ze geld in voor De Poezenboot, een drijvend asiel op een woonboot in de Singel.
‘Hart voor katten, hart voor de stad en hart voor elkaar.’
‘We vinden het mooi om iets voor elkaar te betekenen in de stad’, vervolgt Evelien. ‘Er gebeurt veel in de wereld, maar ook in de stad kun je voor elkaar het verschil maken. Hart voor katten, hart voor de stad en hart voor elkaar.’ Bewoner Jorina Lokkeren (77) reageert nuchter: ‘Dat klinkt truttig, maar het is wel zo’. Knutselen doet ze zelf niet. ‘Van mijn moeder moest ik vroeger leren breien, dat vond ik voor oma’s.’ Haar rol was daarom vooral andere enthousiasmeren. ‘Iedereen heeft wel op een manier bijgedragen’, zegt Evelien. ‘De een heeft veel gekleurd, de ander een beetje uitgeknipt.’

Op naar de expositieruimte
Het schilderij wordt tentoongesteld in de etalage van verfspeciaalzaak Engels. Onder begeleiding van een vierkoppige fanfare, die Aan de Amsterdamse grachten toetert, trekt het konvooi – bestaande uit vrijwilligers, medewerkers en bewoners in rolstoelen – zo’n 400 meter verder naar de Elandsgracht.
Aangekomen bij de firma Engels, rollen de bewoners tegen een probleem aan. De verfwinkel ligt in het souterrain, een klein trapje af, net een paar treden te diep voor een rolstoel. De bewoners wachten daarom buiten op de stoep, terwijl binnen het schilderij wordt uitgepakt en op de schildersezel in de etalage wordt geplaatst.
Naast het schilderij hangt een poster met een QR-code, die geïnteresseerden naar Marktplaats leidt om een bod uit te brengen. De hoogste bieder ontvangt niet alleen het schilderij, maar ook een gesigneerd boek genaamd Kat in de stad, waarvan de foto’s gemaakt zijn door Makroon-bewoner Jack Jacobs. Jacobs zelf houdt zich wat afzijdig van de drukte. Terwijl de fanfare Don’t Worry Be Happy speelt, schuift hij langzaam een stukje uit de menigte.
Zodra het schilderij stevig op zijn plek staat, maken de bewoners aanstalten om terug te keren naar hun stekkie. Onderweg vraagt bewoner Jet zich hardop af of koning Willem-Alexander al een bod heeft uitgebracht op het schilderij van zijn paleis. Volgens de laatste berichten bij de redactie is dat vooralsnog niet het geval. Maar wie weet, volgt er binnenkort nog een vorstelijk bod.
