Vissen in de stad slaat jongeren aan de haak 

Op de steiger achter CS, waar de pontjes af en aan varen, loeren baarzen in het donkere water op hun prooi—of worden ze zelf aan de haak geslagen. Vissen is allang niet meer voorbehouden aan de pensionado langs een provinciaal kanaal. ‘De jeugd is de afgelopen jaren veel meer gaan vissen, vooral in de stad.’ Amsterdam is zelfs een waar snoekbaarzenwalhalla, volgens streetfisher Daan Rijpkema (22). 

Een blauwe lucht, een laaghangend zonnetje dat zich weer eens laat zien, en met acht graden valt de kou eigenlijk ook best mee— perfect visweer voor de wintermaanden, zou je denken. Tenminste, als je nog nooit een hengel hebt aangeraakt. ‘Hoe slechter het weer, hoe beter ze happen. Maar geen zorgen, ik laat mijn dag vissen heus niet verpesten door te goed weer’, zegt Daan met een grijns. Naast hobbyvisser is hij student Integrated Product Design aan de TU Delft.

De Amsterdamse Hengelsportvereniging telt 14.000 leden. ‘De op één na grootste vereniging van de stad, na Ajax’, merkt Daan op. Hij heeft zijn funfacts over vissen al de hele ochtend goed paraat. Een kwart van de leden is jonger dan veertien jaar. ‘Het stigma dat vissen saai is, verdwijnt.’ Vissen mag in de stad bijna overal. Via de Visplanner-app kun je precies zien waar. ‘Dat maakt de hobby zo vrij, je bent niet beperkt binnen de lijnen van een voetbalveld.’

Toch is Rijpkema er niet happig op om zijn hobby aan de grote klok te hangen. ‘Mede-studenten vinden vissen vaak suf, dus vertel ik het eigenlijk niet aan iedereen. Ik zou dat wel moeten doen, want vissen is erg cool. Het is gamen aan de waterkant.’ 

Daan op de ‘slechte’ visdag bij de pont

Toeristische trekpleister, maar niet voor op je bord

Een Italiaan vraagt via Google Translate of hij Daans hengel even mag lenen, voor een visherinnering in Amsterdam. ‘In de stad ben je nooit alleen, dat maakt vissen hier een socialere aangelegenheid’, zegt Daan. Na een tijdje moet de vriendin van de Italiaan hem met enige moeite meesleuren. Je hoeft geen Italiaans te spreken om te begrijpen dat hij hier nog uren had kunnen staan—tot ongenoegen van zijn vriendin, die de klappen van de zweep ondertussen wel kent. Er komen volgens Daan elk jaar duizenden toeristen naar Amsterdam om hier een hengeltje uit te gooien. Op Fishbooker.com staan meerdere Amsterdamse vistrips aangeboden. Voor vier uurtjes vissen in het IJ, betaal je voor twee personen 465 euro.

Daan draait aan zijn hengel en denkt beet te hebben—te zwaar. Geen dikke vette karper, maar een verloren giletje van kledingmerk Coolcat. ‘Er zijn natuurlijk schonere wateren om in te vissen, maar als het water echt te vervuild zou zijn, dan zouden hier geen vissen zitten. Je wilt ze alleen niet op je bord hebben liggen.’ Rijpkema zet zijn vangst dan ook altijd terug.


Dierenwelzijn

Er zijn regels verbonden aan het vissen. Daan houdt zich er strikt aan. ‘Ik hou van de vis en wil hem zo ongeschonden mogelijk terugzetten. Ik ben geen dierenbeul, maar juist een natuurliefhebber.’ Zo is het bijvoorbeeld verplicht om een onthaakmat en -tang bij je te hebben. Hierop wordt gehandhaafd door de Amsterdamse Hengelsportvereniging. Controleurs op fatbikes checken vissers hierop bij bekende visstekken. Onbehoorlijk gedrag kan zelfs leiden tot inname van je vispas. Iedereen kan in Nederland online een vispas aanvragen, daarvoor hoef je geen examen te doen. Het is wél verplicht om een pas te hebben als je wil vissen.

De wetenschap is er nog niet over uit in hoeverre vissen pijn lijden, maar het is wel bekend dat ze pijn kunnen waarnemen. Toch vindt Daan dat de maatschappelijke meerwaarde van vissen niet opweegt tegen een haak in de mond van een vis. ‘Het is een toegankelijke activiteit, ook voor mensen met een beperkt budget. De hengel die ik nu gebruik, kost drie tientjes. Het werkt daarnaast stressverlagend, vissen is zelfs al een therapie voor mensen met PTSS. Bovendien trekt het kinderen naar buiten, terwijl buitenspelen onder basisschoolleerlingen sinds 2022 gehalveerd is.’ 

Na vier uur aan de waterkant heeft nog geen vis gehapt. Daan scrolt door zijn fotorol. ‘Ze zitten er écht.’ Hij laat joekels van watermonsters op zijn scherm zien. Ze lijken rechtstreeks uit de Amazone te komen, maar dit visparadijs ligt gewoon in ons Amsterdams.  

Daan met een vis die hij op een ander moment in het IJ gevangen heeft!