75-jarige Margrita stak haar man in de hals

‘Margrita. Margrita. Kom je vanavond weer thuis?’, roept Frans terwijl zijn vrouw de rechtbank van Amsterdam wordt binnengebracht. Margrita (75) loopt naar haar man toe en geeft hem een kus. ‘Het is een bijzondere relatie’, vat de advocaat Geertjan van Oosten het later samen. Op 28 augustus 2017 heeft Margrita haar man, Frans, neergestoken. Daarbij zou zij hebben geroepen: ‘Ik ga je dood steken’. Haar man verklaarde later: ‘Aan die woorden moet je niet te veel waarde hechten, dat zei ze wel vaker.’

‘We hadden een echtelijke ruzie’, zegt Margrita. ‘Het begon over de kinderen. Over mijn kinderen moet je niets zeggen. Daar hou ik zoveel van. Maar het is niet goed wat ik deed.’ De kinderen van Margrita zijn afkomstig uit een vorig huwelijk. Margrita vervolgt: ‘Toen ging Frans naar boven en schreeuwde vanaf de trap: ‘Ik had je drie maanden geleden al weg moeten doen.’ Ik werd zo kwaad. Ik wilde hem niet vermoorden. Ik wilde alleen mijn woede wat kracht bijzetten.’

Een wonder

‘Ik had al een mes in mijn hand, omdat ik de pens voor de hond aan het snijden was. Als ik iets anders in mijn hand had gehad, had ik daarmee geslagen.’ Het mes dat Margrita in haar hand was 30 centimeter lang. Ze liep naar boven en stak daar haar man in de hals. ‘Het is een wonder dat uw man daarbij niet is komen te overlijden’, zegt de officier van justitie.

‘Daarna bent u in bed gaan liggen’, vervolgt de officier van justitie. Margrita weet daar niets meer van. ‘Ik herinner mij alleen dat ik op de bank ben gaan zitten.’ Uit psychologische onderzoeken na haar arrestatie blijkt dat Margrita kampt met een alcoholverslaving en verschijnselen vertoont van Korsakoff en een borderline persoonlijkheidsstoornis.

De afgelopen anderhalf jaar moest de politie 38 keer langskomen bij het huis in Amstelveen van Margrita en Frans. De combinatie van drie à vier flessen wijn per dag en medicatie tegen depressies leidde ertoe dat Margrita vaak 112 belde. Soms ging er een ruzie aan vooraf. Vaak was er niets aan de hand. Margrita werd eerder al veroordeeld voor het onrechtmatig bellen naar het alarmnummer.

Zorg au-pair

De advocaat van Margrita heeft een plan opgesteld waardoor Margrita weer thuis kan komen wonen. Een zorg au-pair van Uw ZorgCompaan komt 24 uur per dag, zeven dag per week bij Margrita en Frans in huis wonen. ‘De drank en de messen gaan achter slot en grendel en de telefoon van mevrouw wordt omgewisseld voor een noodknop’, zegt van Oosten. ‘Frans is nu ernstig ziek. Als Margrita nog langer vast moet blijven zitten, is hij er misschien niet meer als zij vrijkomt.’

De officier van justitie meent dat als er te mild over deze zaak wordt gedaan, we over een paar maanden hier weer zullen staan. Poging tot moord acht zij niet bewezen maar poging tot doodslag wel. De eis is een gevangenisstraf van twaalf maanden, waarvan vijf maanden voorwaardelijk met aftrek van het voorarrest van 72 dagen.

‘Heeft u begrepen wat de officier heeft gezegd?’, vraagt de voorzitter van de meervoudige kamer. ‘Ja, ze heeft heel nare dingen over mij gezegd. Maar ik moet dus weer de gevangenis in?’, reageert Margrita. ‘Oh nee, ze gaan haar weer opsluiten’, roept Frans vanaf de tribune.

Een knuffel

Na een schorsing van twintig minuten veroordeelt de rechtbank Margrita tot een gevangenisstraf van acht maanden, waarvan zes voorwaardelijk. Na aftrek van het voorarrest betekent dit dat Margrita weer vrijkomt. ‘Godzijdank’, roept Frans.

‘Mag ik mijn man nog een knuffel geven?’, vraagt ze. ‘Eén knuffel’, reageert de rechter. Ze loopt naar Frans toe en geeft hem meerdere zoenen. ‘Ga maar lekker slapen. Vanmiddag kom ik weer thuis.’