Oudste raadslid Remine Alberts (70): ‘Ik wil niet te veel ‘oma vertelt’ zijn’

Remine Alberts (70) is het oudste én langstzittende raadslid van de gemeente Amsterdam. Ruim twintig jaar maakt ze zich namens de SP hard voor de belangen van ‘de vergeten Amsterdammer’. ‘Politiek gaat altijd door, dus je moet zelf grenzen durven stellen.’

Je zit nu bijna 25 jaar in de gemeenteraad. Wat zijn maatschappelijke ontwikkelingen geweest die je wilde tegengaan? 

‘De toenemende druk op mantelzorgers. Toen ik net begon was er in de Raad nog veel onwetendheid over wat mantelzorg inhield. Zo heerste er nog het idee dat mantelzorg gewoon vrijwilligerswerk is. Nou, dan heb je dus geen idee wat het betekent om 24/7 zorg te moeten verlenen aan iemand. Hoe zwaar dat kan zijn.’ 

‘Ik heb zelfs aan de basis gestaan van het mantelzorgplatform in Amsterdam, in 2002. Dit is nu ondergebracht bij de organisatie Cliëntenbelang, maar ik heb de lancering voor elkaar gekregen. Dat is altijd nog wel een schouderklopje waard!’

Hoe kwam jij erachter hoe zwaar mantelzorg kan zijn?

‘Ik ben ervaringsdeskundige. Mijn man was zwaar gehandicapt. En daardoor zag en ervaarde ik zelf wat het was om continu zorg te moeten verlenen. Het organiseren van de thuiszorg, van nieuwe medicijnen. Dat is gewoon keihard werken.’

‘Door de zorg voor mijn man kwam ik in contact met andere mantelzorgers die dezelfde moeilijkheden ervaarden. Dat was het moment dat ik besloot om dit vraagstuk naar de Raad te brengen. Ik kreeg daarbij de steun van toenmalig burgermeester Job Cohen. Hij was ook mantelzorger voor zijn vrouw en ik vermoed dat hij dacht: ‘zij kletst niet uit haar nek’. Zo is het mantelzorgplatform het op gang komen.’

Met 70 jaar ben je het oudste raadslid van Amsterdam. Het overgrote deel van de leden is tussen de 30 en 40 jaar. Merk je ook iets van het leeftijdsverschil? 

‘Ik probeer vooral mezelf in de hand te houden. Om niet te zeggen: ‘lukt je niet echt hè?’, tegen jongere raadsleden. Dat is neerbuigend en daar houd ik niet van. Het moet niet te veel ‘oma vertelt’ zijn.’

‘Ik merk wel dat ik de informatie uit nieuwe onderzoeken en rapporten sneller kan plaatsen. Dus ik hoef niet altijd het hele rapport van A tot Z te lezen om de ernst van iets te begrijpen. Jonge raadsleden zijn super ijverig, die willen alles lezen.’

Wat zou je de nieuwe generatie politici willen meegeven?

‘Dat ze langer in de Raad moeten blijven. Je ziet, vooral bij die jonge dertigers, een enorme omloopsnelheid. Je moet dit werk echt acht jaar doen, wil je het een beetje in de vingers krijgen. Dan kan je ook veel beter inschatten waar je wel en niet je energie insteekt en hoef je niet al die verschillende rapporten door te spitten. Politiek gaat namelijk altijd door, dus je moet zelf je grenzen durven stellen.’